pewna ilość

См. также в других словарях:

• paczka — ż III, CMs. paczkaczce; lm D. paczkaczek 1. «pewna ilość czegoś, pewna liczba jakichś przedmiotów razem zawiniętych w papier, przewiązanych sznurkiem; pakunek, zawiniątko» Paczka żywnościowa. Paczka z książkami, ze słodyczami, z ubraniem.… …   Słownik języka polskiego

• nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… …   Słownik języka polskiego

• ładunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. ładuneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co jest umieszczone na środku transportowym w celu przewiezienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ładunek cementu, węgla, drewna, ziemniaków …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nadrzeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, nadrzećdrę, nadrzećdrze, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarli, nadrzećdarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrwać, wyszarpać pewną ilość czegoś; zgromadzić pewną ilość czegoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• napić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, napić siępiję się, napić siępije się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wypić pewną ilość płynu, pijąc, ugasić pragnienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Napić się wody mineralnej, soku, kawy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• suma — ż IV, CMs. sumamie; lm D. sum 1. «wynik dodawania» Suma kątów, liczb. Dwa i pięć to w sumie siedem. ∆ log. Suma logiczna «zdanie złożone współrzędnie, wówczas prawdziwe, gdy choćby jedno ze zdań składowych jest prawdziwe; alternatywa» 2. «zbiór… …   Słownik języka polskiego

• natoczyć — dk VIb, natoczyćczę, natoczyćczysz, natoczyćtocz, natoczyćczył, natoczyćczony 1. «ulać, nalać czegoś wiele lub pewną ilość» Natoczyć wina z baryłki. Natoczyć garniec piwa. 2. «wykonać na tokarni dużą lub pewną liczbę przedmiotów» Natoczyć kółek,… …   Słownik języka polskiego

• partia — ż I, DCMs. partiatii; lm D. partiatii (partiatyj) 1. «organizacja społeczna jednocząca swoich członków na podstawie programu politycznego (doktryny, ideologii) wyrażającego interesy określonych grup (klas, warstw) społecznych i dążąca do… …   Słownik języka polskiego

• pognieść — dk XI, pognieśćgniotę, pognieśćgnieciesz, pognieśćgnieć, pognieśćgniótł, pognieśćgniotła, pognieśćgnietli, pognieśćgnieciony, pognieśćgniótłszy 1. «przez gniecenie sprawić, że coś staje się nierówne, niegładkie; pomiąć» Pognieść sobie spodnie,… …   Słownik języka polskiego

• postroić — dk VIa, postroićstroję, postroićstroisz, postroićstrój, postroićstroił, postroićstrojony, postroićstrojeni «ubrać strojnie, ustroić pewną ilość czegoś, pewną liczbę osób» Postroić dzieci na zabawę. Wozy dożynkowe postrojone kwiatami. postroić się …   Słownik języka polskiego

• uzbierać — dk I, uzbieraćam, uzbieraćasz, uzbieraćają, uzbieraćaj, uzbieraćał, uzbieraćany 1. «zebrać pewną ilość, pewną liczbę czegoś; nagromadzić, nazbierać» Uzbierać trochę grzybów, dzbanek malin. Uzbierać gałęzi na ognisko. Uzbierał mnóstwo starych… …   Słownik języka polskiego